Dit weekend was iets anders dan de afgelopen weken.
De vader van onze gastvrouw is vorige week zaterdag overleden. Daardoor gingen we zaterdag naar zijn begrafenis. Dit was in Nieuw Nickerie, ongeveer 3 uur met de bus.
We vertrokken al om 6u30, want om 10uur was het tijd om afscheid te nemen in het lijkenhuis. Maar het zat ons niet mee. De bus viel onderweg in panne. Zo waren we pas om 13u in Nieuw Nickerie. Een begrafenis is hier helemaal anders dan in België, dus om 13u was nog niet alles gedaan.
 |
| We hadden pech met de bus. Nergens huizen te bespeuren. |
Om 14uur kwam de man nog een laatste keer naar zijn huis. Daar zaten er dichte familie, vrienden en buren. We luisterden naar een reportage waar je de 91-jarige man nog eens hoorde praten. Deze reportage werd kort voor zijn dood gemaakt. Na deze reportage was het tijd om naar de kerk te gaan. Dit gebeurde niet zomaar. Er werd eerst nog gezongen en gedanst rond en met de kist. Helemaal anders als bij ons, wel een mooie manier om zo afscheid te nemen.
Hier is hun levensmotto: "Als je overleden bent, kom je niet meer terug. Dus moet je niet huilen, maar plezier maken op de manier dat je die persoon hebt leren kennen."
Met bussen vertrokken we naar de kerk. Om 16u begon de viering. Je mag dat woord hier letterlijk nemen, want er werd letterlijk gevierd. Opnieuw werd er veel gezongen en gedanst. Er werden ook teksten voorgelezen door familieleden. Om 17u30 was de viering afgelopen. Toen was het tijd om voor de laatste maal afscheid te nemen. Het hoofd van de man was tijdens de hele begrafenis zichtbaar. De mensen nemen hier afscheid door hun hand boven de overledene zijn hoofd te houden. Ze zegenen hem nog een laatste goede laatste reis toe.
Toen vertrokken we opnieuw met de bus. Dit keer gingen we richting de begraafplaats. Een 100-tal meters van de begraafplaats stopte de bus. We trokken door de straten met een orkest. De kist werd gedragen door enkele mensen. Er werd gedanst, gelachen en gedronken. Doordat het hier de gewoonte is om foto's te nemen, hebben wij dat ook gedaan. Toen we bij de begraafplaats kwamen, werd de kist nog even op de grond geplaatst. Op dat moment werd er in cirkels rond de kist gedanst.
Daarna was het tijd om echt afscheid te nemen. Onder gezang en gebeden werd de man op zijn laatste rustplaats gebracht. Zoals je leest, is dit helemaal anders als bij ons. Ook al is het anders, het is wel een mooi gebaar voor de overledene.
Om 20uur was de begrafenis gedaan. Daarna vertrokken we terug naar huis.
zondag 22 februari
Op zondag hebben we uitgeslapen en gewerkt voor school.
Naast het werken, was het ook feest! Stefanie was jarig.
Zo zijn we naar een plaatselijk restaurantje geweest en hebben we 's avonds een lekkere cake gegeten. Het is hier ook de gewoonte om er iets op te drinken, dus dat hebben we dan ook maar gedaan.
Zo was ons weekend voorbij en was het terug tijd om naar school te gaan.
Tot binnenkort!
Tessa en Stefanie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten